همه چیز درباره کم خونی

به گزارش صفحه روز ،کم خونی هنگامی اتفاق می‌افتد که تعداد گلبول‌های قرمز خون سالم در بدن شما کمتر از حد طبیعی باشد. گلبول‌های قرمز خون اکسیژن را به تمام بافت‌های بدن منتقل می‌کنند، بنابراین اگر تعداد گلبول‌های قرمز پایین باشد نشان‌دهنده این است که مقدار اکسیژن خون شما کمتر از حد مجاز است. بسیاری از علائم کم خونی ناشی از کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها و اندام‌های حیاتی بدن می‌باشد. کم‌خونی با توجه به میزان هموگلوبین که همان پروتئین موجود در سلول‌های قرمز خون است اندازه‌گیری می‌شود و اکسیژن را از ریه‌ها به بافت‌های بدن می‌رساند.

علائم کم خونی

اگر میزان کم خونی جزئی باشد ممکن است علائمی نداشته باشید. با بدتر شدن کم‌خونی علائم ممکن است ظاهر شده و یا بارزتر شوند. این علائم می‌تواند شامل:

• خستگی یا کوفتگی
• ضعف
• رنگ‌پریدگی پوست
• سرگیجه یا سبکی سر
• تپش قلب سریع (تاکی کاردی)
• نفس تنگی
• زردی (بعضی از انواع کم خونی‌ها باعث زردی پوست می‌شوند)

کم خونی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک با توجه به سوابق پزشکی و خانوادگی، معاینه فیزیکی و نتایج آزمایشات و اقدامات انجام شده، کم خونی را تشخیص می‌دهد. از آنجا که کم‌خونی ممکن است علائمی نداشته باشد، این احتمال وجود دارد که هنگام بررسی بیماری دیگری در شما، پزشک متوجه ابتلای شما به بیماری کم‌خونی شود.

ممکن است پزشک از شما سوالاتی بپرسد تا متوجه علائم یا نشانه‌های شایع کم خونی شود. همچنین ممکن است بپرسد که آیا شما بیماری یا وضعیتی داشته‌اید که باعث کم‌خونی شود.

پزشک خود را در جریان هر نوع دارویی که مصرف می‌کنید، غذاهایی که معمولا می‌خورید و این که آیا عضوی از خانواده شما تا به حال کم خونی داشته است یا خیر بگذارید.

معاینه بدنی

پزشک شما را معاینه جسمی خواهد کرد تا میزان کم خونی شما را بفهمد و علل احتمالی بروز آن را متوجه شود. پزشک کارهای زیر را جهت معاینه انجام خواهد داد:

• به ضربان قلب شما گوش می‌دهد تا تپش قلب سریع یا نامنظم را تشخیص دهد.
• به صدای ریه‌ها گوش می‌دهد تا متوجه تنفس سریع یا ناموزون شود.
• شکم را لمس می‌کند تا متوجه اندازه کبد و طحال شود.

پزشک همچنین ممکن است لگن یا مقعد را معاینه کند تا منشاء احتمالی از دست رفتن خون را پیدا کند.

درمان کم خونی

درمانی که برایتان تجویز می‌کنند به نوع کم خونی شما بستگی دارد. دلایل مختلفی وجود دارند که ممکن است باعث کم خونی شما شده باشند پس به همین ترتیب درمان‌های مختلفی نیز وجود خواهند داشت.

• اگر کم خونی آپلاستیک داشته باشید، ممکن است از دارو، انتقال خون (که در آن از شخص دیگری خون می‌گیرید) یا پیوند مغز استخوان (که در آن سلول‌های بنیادی اهدا کننده را دریافت می‌کنید) برای درمان شما استفاده شود.
• اگر کم خونی همولیتیک داشته باشید، ممکن است به دارویی نیاز باشد که سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند. پزشک عمومی شما را به پزشک متخصص مشکلات خون ارجاع خواهد دهد.
• اگر علت کم خونی شما از دست دادن خون باشد، ممکن است برای یافتن علت آن و رفع مشکل خونریزی جراحی کنید. اگر کم خونی به خاطر کمبود آهن باشد، احتمالاً باید مکمل‌های آهن مصرف کرده و رژیم خود را تغییر دهید.
• درمان کم خونی داسی‌شکل با استفاده از مسکن‌ها، مکمل‌های اسید فولیک، آنتی‌بیوتیک‌های طولانی مدت یا اکسیژن درمانی انجام می‌شود.
• اگر کمبود ویتامین B12 یا فولات داشته باشید، برایتان مکمل تجویز می‌شود.
• تالاسمی معمولاً نیازی به درمان ندارد اما اگر شدید باشد، ممکن است به شما خون تزریق کرده، پیوند مغز استخوان یا جراحی انجام شود.